Her sabah kalbini öperek ancak uyanabildiğim anneannemin 

“demek bir zamanlar bu oyunun içinde biz de varmışız be oğul” 

ağıtına karşılık “he ya, o oyunda biz de varmışız be anneannem” 

derken ondan bana tevarüs eden hayat omuzlarıma 

birkaç saka kuşunu kondurmuştu bile.

Anneannem içinse perde açılmış ve başlamıştı sekerat